آنفولانزای پرندگان (Avian influenza—or bird flu)، همچنان در میان جمعیت پرندگان جریان دارد و باعث تلفات میلیون ها حیوان در سراسر جهان می شود. در حال حاضر، به نظر می رسد یک سویه خاص عفونی و کشنده از ویروس به نام H5N1 در حال سرایت به پستانداران است و مواردی در سمورهای وحشی، روباه ها ، فک ها و راسوهای پرورشی گزارش شده است.
در حالی که انتقال از یک پرنده آلوده به حیوان دیگر غیر معمول نیست، اما غیرعادی است که ویروس بین پستانداران گسترش یابد؛همانطور که شیوع H5N1 در راسوها مشکوک است . به نظر می رسد این ویروس نه تنها از راسو به راسو منتقل شده است، بلکه ممکن است با انجام این کار، جهش های ژنتیکی ایجاد کرده باشد که می تواند به آن کمک کند تا سایر پستانداران را بهتر آلوده کند.
پروفسور بیل راولینسون، ویروس شناس از دانشکده علوم بیومدیکال،می گوید که این وضعیت همچنان یک مشکل برای سلامت حیوانات است اما در این مرحله دلیلی برای هشدار در انسان نیست.نگرانی این است که یک سویه کشنده H5N1 می تواند در پستاندارانی مانند راسو جهش پیدا کند و با مردم سازگارتر شود، اما به نظر نمی رسد که در حال حاضر در اوج آن باشیم. خطر کلی ابتلا به آن بسیار کم است، اما ممکن است خطر برای کسانی که تماس نزدیک محافظت نشده با پرندگان آلوده و بزاق، مخاط و مدفوع آنها در صنایعی مانند طیور دارند، کمی بیشتر باشد.
یک تهدید کم، اما مورد انتظار
از زمان ظهور آن در اواسط دهه 1990، دانشمندان و مقامات بهداشتی در مورد پتانسیل H5N1 برای تبدیل به یک بیماری همه گیر نگران بوده اند. با این حال، خطر کم است و هیچ انتقالی از انسان به انسان تاکنون ثبت نشده است.
پروفسور راولینسون میگوید: «آنفولانزای مرغی معمولاً افراد را مبتلا نمیکند، زیرا به سادگی نمیتواند به خوبی در انسان باند شود، بنابراین تقریباً مطمئناً با راه رفتن امروز در استرالیا به آن مبتلا نمیشوید.»
با این حال، در موارد نادر H5N1 از سد گونه ها عبور کرده و انسان ها را آلوده کرده وکشنده بوده است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، بیش از نیمی از 868 مورد عفونت انسانی با H5N1 از سال 2003 تاکنون کشنده بوده است.
پروفسور راولینسون میگوید : اگر نشانههایی وجود داشته باشد که ویروس بین پستاندارانی که از نظر ژنتیکی مشابه انسانها هستند، مانند سایر نخستیها فراگیرشود، وضعیت فعلی نگرانکنندهتر خواهد بود.خوکها نگرانی دیگری خواهند بود، زیرا آنها میتوانند راحتتر با گونههای آنفولانزای انسانی و پرندگان آلوده شوند، بنابراین ممکن است پتانسیل انتقال یک سوش فوقالعاده به انسان را داشته باشند.خوشبختانه، به نظر نمی رسد که همیشه این راه اصلی عفونت های پرندگان باشد که باعث عفونت های انسانی می شود و آنقدرها هم که تا به حال از آن می ترسیدیم مشکل ساز نبوده است.
نظارت بر خطرات ویروس های حیوانی
پروفسور راولینسون می گوید که در صورت تغییر ویروس و تبدیل شدن به یک تهدید مهم تر برای سلامت انسان، باید اقدامات آمادگی معمول را ادامه دهیم . این شامل تقویت یک سیستم بهداشتی واحد، با همه متخصصان بهداشتی، از پزشکان و دامپزشکان گرفته تا ویروس شناسان و اپیدمیولوژیست ها است، که برای ارزیابی خطرات در حال تغییر، همکاری نزدیک دارند.ما باید به نمونهبرداری و آزمایش پرندگان و طیوروحشی ادامه دهیم، که در صورت تغییر وضعیت ، ضروری است که از علائم اولیه مطلع باشیم.
اگر تماس منظمی با پرندگان دارید و تغییرات ناگهانی غیرقابل توضیحی را مشاهده می کنید، ضروری است که با دامپزشک محلی صحبت کنید یا با وزارت بهداشت تماس بگیرید تا آنها بتوانند بررسی کنند.ما همچنین باید مراقب افراد مبتلا به عفونتهای غیرمنتظره مانند پنومونی باشیم.
پروفسور راولینسون همچنین میگوید که ضروری است افراد هر ساله برای آنفولانزا واکسینه شوند، که ممکن است
ظرفیت میزبانی و ترکیب گونههای پرندگان و انسان را برای فرد کاهش دهد.این موضوع چندان در مورد محافظت متقابل با آنفولانزای پرندگان نیست، اما با واکسیناسیون علیه آنفولانزای انسانی، کمتر احتمال دارد که ترکیبی از گونههای آنفولانزای مرغی و انسانی را مشاهده کنیم.
مردم به شدت به واکسیناسیون کووید-19 روی آوردهاند و این باید به آنفولانزای انسانی نیز تسریع پیدا کند، بهخصوص که احتمالاً امسال شیوع متوسط تا شدید دیگری خواهیم داشت.
پروفسور راولینسون می گوید: “تعدادی از ویروس های مشترک بین انسان و دام وجود دارد، نه فقط آنفولانزای مرغی. این بدان معنا نیست که آنها همیشه یک خطر همه گیر خواهند بود، اما ما باید به نظارت بر این رویدادها ادامه دهیم و آماده پاسخگویی به هر خطر همه گیری باشیم.
این ویروس باید به ما در مورد احتیاط نسبت به افزایش حضور بیماریهای مشترک بین انسان و دام – منشأ گرفته از حیوانات – در دنیای ما هشدار دهد.
منبع:
https://medicalxpress.com/news/2023-02-avian-flu-outbreak-mammals-humans.html