مطالعهای که توسط پژوهشگران و دانشگاه دامپزشکی وین انجام شد نشان میدهد که اطلاعات مربوط به وضعیت بدن برای سگها به همان اندازه که برای انسانها مهم است، اهمیت دارد. نتایج، برای شناخت بهتر از نحوه درک سگها و انسانها از یکدیگر و محیط زیستشان کمک میکند. آنها تأیید میکنند که لوب گیجگاهی نقش اصلی را در ارتباطات اجتماعی و درک دارد. این مطالعه در حال حاضر در مجله Communications Biology منتشر شده است.
انسانها و نخستیها دارای نواحیای در لوب گیجگاهی هستند که برای درک چهره و بدن اختصاصی شدهاند. سگها هم دارای لوب گیجگاهی هستند که مستقل از مغز نخستیها تکامل یافته است. در سالهای اخیر، تحقیقات رفتاری نشان داده است که سگها، مانند انسانها، در درک حالات چهره و حرکات بدن مانند سیگنالهایی که از دست دریافت میکنند، مهارت دارند. Magdalena Boch، نویسنده اول این مطالعه میگوید: ” مطالعه ما درجهت یافتن پاسخ به این سوال که آیا این توانایی رفتاری در مغز سگ هم وجود دارد یا خیر؟ است. تنها چند گروه پژوهشی میتوانند مطالعات تصویربرداری مغناطیسی مقایسهای را بر روی سگ انجام دهند”
گروه پژوهشی توسط Magdalena Boch ، Claus Lamm and Ludwig Huber، رهبری شد این گروه در حال حاضر یکی از چهار گروه در جهان است که مطالعات تصویربرداری مغناطیسی (MRI) را روی سگهای خانگی انجام میدهد. آنها به تدریج روشهای آموزشی برای آشنایی سگها با محیط MRI را توسعه دادند. سگها داروی آرام بخشی دریافت نمیکنند و میتوانند هر زمان از MRI خارج شوند.
مطالعه برروی ۴۰ انسان و ۱۵ سگ خانگی، اولین شواهد که در لوب گیجگاهی سگها نیز مانند انسانها، نواحی وجود دارد که برای درک بصری وضعیت بدن اختصاص یافته اند، را ارائه میدهد. علاوه بر این، در مغز سگ نواحی بیشتری وجود دارد که به همان اندازه در درک چهره و بدن دخیل هستند. با این حال، در سگها برخلاف انسانها، نگاه کردن تنها بر نواحی بصری تاثیر نمیگذارد. وقتی سگها به چهره و بدن نگاه میکنند، تفاوتهایی در فعالسازی نواحی مسئول پردازش بو نیز بوجود میآید.
نویسندگان این مقاله، نواحی شناخته شدهای را که منحصرا برای درک چهره تخصص دارند در انسان شناسایی کردند. Magdalena Boch میگوید: “ما انسانها زمانی که با دیگران ارتباط برقرار میکنیم، اغلب روی چهره تمرکز میکنیم. نتایج ما نشان میدهد که چهره منبع مهمی از اطلاعات برای سگها است. با این حال، به نظر میرسد وضعیت بدن و درک کلی نقش مهمتری دارند”.
نواحی اختصاصیافتهی مغز در سگها زمانی که به تصاویر همنوعان یا انسانها نگاه میکردند، به همان اندازه فعال بودند. Ludwig Huber میگوید: این قضیه نشان دهنده پیوند نزدیک بین سگ و انسان است. Claus Lamm concludes جمع بندی میکند: ” سگها و انسانها ممکن است ارتباط نزدیکی با هم نداشته باشند، اما آنها هزاران سال است که همراهان نزدیکی بودهاند. بنابراین، مقایسه سگها و انسانها دید جدیدی در مورد به اصطلاح تکامل همگرای ادراک اجتماعی و فرآیندهای پردازش اطلاعات به ما میدهد.”
https://www.sciencedaily.com/releases/2023/06/230627225203.htm