نگاشته زیر خلاصه مقاله‌ای است که توسط پایگاه اطلاع رسانی United states Environmental Protection Agency (EPA) درمورد اثرات گلخانه‌ای گازهای بیهوشی منتشر شده است. از آنجائی‌که همه ما در بهبود شرایط زیست محیطی می‌توانیم نقش ایفا کنیم برآن شدیم تا در این شماره خلاصه مقاله را آورده و از همه همراهان دعوت کنیم تا اگر مطالب مشابهی که منجر به بازشدن افق‌های دید همکاران می‌شود در اختیار دارند، ارسال فرمایند تا در شماره‌های بعدی منتشر کنیم. تلاش بر این است که مقاله کامل نیز در شماره‌های آتی منتشر گردد.
منابع انتشار گازهای گلخانه ای
گرم شدن کره زمین به معنی افزایش میانگین دمای زمین است که متعاقبا منجر به تغییرات اقلیمی می‌شود. افزایش دمای کره زمین ممکن است باعث تغییرات در الگوی بارش، افزایش تراز آب دریاها ، و اثرات گسترده‌ای بر گیاهان، حیات وحش و انسان‌ها شود. گازهای گلخانه‌ای با به دام انداختن انرژی در اتمسفر باعث گرم‌تر شدن زمین می‌شوند. به هر گازی که امواج مادون قرمز را در اتمسفر جذب کند گاز گخانه‌ای گفته می‌شود که عبارتند از بخار آب، کربن دی اکسید (CO2)، متان (CH4)، نیتروز اکسید (NO2)، فلوروکربن‌های هالوژنه (HCFCs)، ازن (O3)، کربن‌های فلئوردار (PFCs)، و هیدروفلئوروکربن‌ها (HFCs). ترکیبات شیمیایی خطرناک به دلیل فعالیت‌های مختلفی مثل فرآوری نمونه‌ها که روزانه در یک مرکز بهداشتی انجام می‌شود، سوختن سوخت‌های فسیلی و … به هوایی که تنفس می‌کنیم وارد می‌شوند. گاهی اوقات فراموش می‌کنیم که ترکیبات بیهوشی هم جزو گازهای گلخانه‌ای (GHGs) هستند. ترکیبات بیهوشی که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرند اترهای هالوژنه فرار هستند و نیتروز اکسید به عنوان گاز حامل رایج، یک GHGs تهاجی است. از آنجاییکه کمتر از 5 درصد ترکیبات بیهوشی توسط بیمار متابولیزه می‌شود، بخش اعظم داروهای بیهوشی توسط سیستم پالایش اتاق عمل وارد اتمسفر می‌شود. توانایی گرمایش زمین (GWP) داروهای بیهوشی هالوژنه تا 2000 برابر بیشتر از کربن دی اکسید است. پتانسیل گرمایش زمین شاخصی برای مقایسه توانایی GHGs مختلف در به دام انداختن گرما در اتمسفر نسبت به گاز کربن دی اکسید است. در این نوشته به پتانسیل گرمایش زمین گازهای بیهوشی، روش‌های جلوگیری کننده جهت کاهش اثرات گازهای بیهوشی و زنون بر گرمایش زمین، و گازهای بیهوشی جدیدتر برای آینده بیهوشی می‌پردازیم.
